હાલ્ય ને હોથલ.....@અરવિંદ બારોટ .

હાલ્ય ને હોથલ, નેહડે જાઈં..!
શે'રનો આ રઘવાટ મેલીને ગર્યને ખોળે સથર્યા થાઈં !
હાલ્ય ને હોથલ, નેહડે જાઈં..!


મન-માયાળુ લોક લાજાળુ માનવી મળી જાય,
કાળજામાં ધરબેલ વાતુંના દાબડા ખૂલી જાય,
શેત્રુંજીમાં પગ ઝબોળી ગરવાં ગાણાં પ્રીતના ગાઈં !
હાલ્ય ને હોથલ, નેહડે જાઈં..!


પંડ્યડાની તું કણક બાંધી રોટલા ધીંગા ઢીબે,
વ્હાલના આવે ઊભરા,આંધણ ઢાંક્યા રે' નૈ છીબે,
ખાટલી ઢાળી એકબીજાને નેહના અમી-ઘૂંટડા પાઈં !
હાલ્ય ને હોથલ, નેહડે જાઈં..!   !