Friday, January 2, 2015

સાદ........@ અરવિંદ બારોટ

સાદ........@ અરવિંદ બારોટ

વગડે કોયલ બોલતી એનો શેરીએ આવે સાદ,
હાલ્ય ને આંબાવાડીએ,હજી પોરની તાજી યાદ.

મોરની ડોકે ઝૂલતી ઢેલડ ઊંચકી આખું વન,
મરકે ઊભા મોલ,આણીકોર સીમના મો'યા મન;
અંગ મરોડીને ડાળીએ લીધા ભાન ભૂલ્યાના વાદ.

આંય છાતીમાં કાંઈ હિલોળે દરિયા જેવા પૂર,
પાંદડા જેવા પંડ્યમાં ઊગ્યાં ઝાડવાં રે ઘેઘૂર;
ડોલતી ડાળીએ ઝૂલીએ ભેળાં ગજવી ઘેરો નાદ.

નમણાશુંના માંડવા હેઠે પ્રીતની પરી ના'ય,
લીલવે શેઢે ઝાડ ઝકૂંબે,ગીતનું વા'ણું વાય;
આંય કોરું ધાકોર ને ઉપરવાસનો આ વરસાદ.

(મુખડું લોકગીતનું છે)

17-07-1977

No comments:

Post a Comment