ઢોલા-મારુ......@ અરવિંદ બારોટ
--------------
ઢોલાજી અમ્મરિયા દેશના ઉતારુ,કે પોઠીડા હલક્યા મેવાડ,
મારુની મોલાત્યે ઢોલિયા ઢળે ને કાંઈ ઓતરાતી રાત્યના વદાડ.
ઢોલાને ઉતારા છાતીભર હૈયે ને,તગતગતી આંખ્યુંના ચાકળા;
પરદેશી પંખીના અથર્યા આધાર,જેમ વા'ના વંટોળ ચડે આકળા;
વધણ્યે ચડ્યા રે હેત-પ્રીત્યુંના છોડ અને રેખાળાં માનવીના લાડ.
ઘેરાતી રાત્યને ઝરૂખેથી લળકે આ મારુની લૂંબઝૂંબ કાયા,
રાતાં બલોયાં ને રાતું કબાન એવી લોહીના ઢોળાવ જેવી માયા;
પાંદડુંક પડછાયો ઝંખે આ પોપચાં ને ઘેઘૂર ઉજાગરાનાં ઝાડ.
1976
--------------
ઢોલાજી અમ્મરિયા દેશના ઉતારુ,કે પોઠીડા હલક્યા મેવાડ,
મારુની મોલાત્યે ઢોલિયા ઢળે ને કાંઈ ઓતરાતી રાત્યના વદાડ.
ઢોલાને ઉતારા છાતીભર હૈયે ને,તગતગતી આંખ્યુંના ચાકળા;
પરદેશી પંખીના અથર્યા આધાર,જેમ વા'ના વંટોળ ચડે આકળા;
વધણ્યે ચડ્યા રે હેત-પ્રીત્યુંના છોડ અને રેખાળાં માનવીના લાડ.
ઘેરાતી રાત્યને ઝરૂખેથી લળકે આ મારુની લૂંબઝૂંબ કાયા,
રાતાં બલોયાં ને રાતું કબાન એવી લોહીના ઢોળાવ જેવી માયા;
પાંદડુંક પડછાયો ઝંખે આ પોપચાં ને ઘેઘૂર ઉજાગરાનાં ઝાડ.
1976
No comments:
Post a Comment