નમી સાંજ ને ......@ અરવિંદ બારોટ
નમી સાંજ ને ક્ષણનું ટોળું અહીં તહીં પીંખાય,
અને અમારાં ચખનાં ભોળાં કપોત તરફડ થાય.
વલખાતી પછડાતી આવી મુઆ સૂરજની લાશું બાળી રાત,
અને અમારા હેવાતણને દિયે દિલાસા ઘરચોળાની ભાત;
કમાડ-ભીંત્યું-રંડાપાને ભવનું વા'ણું વાય.
ગઈ વિલાઈ સૂરાપૂરાની ખાંભી આગળ શગે સળગતી જ્યોત,
હિંડોળાના કીચૂડાટમાં કણસે ઘરના માઢુડાનું મોત;
તળવાયેલાં પગનાં તળિયાં ઉંબરમાં અટવાય.
ગળ્યાં ટેરવાં અને અમારા જીવતર કેરાં ચંદનવન સૂકાયાં,
સાંજ ઢળી ને ગયા રઝળતા તડકા સાથે આરતના પડછાયા;
ધૂળવાયેલી કાયામાંથી વહરાં રણ લહેરાય.
નમી સાંજ ને ક્ષણનું ટોળું અહીં તહીં પીંખાય,
અને અમારાં ચખનાં ભોળાં કપોત તરફડ થાય.
વલખાતી પછડાતી આવી મુઆ સૂરજની લાશું બાળી રાત,
અને અમારા હેવાતણને દિયે દિલાસા ઘરચોળાની ભાત;
કમાડ-ભીંત્યું-રંડાપાને ભવનું વા'ણું વાય.
ગઈ વિલાઈ સૂરાપૂરાની ખાંભી આગળ શગે સળગતી જ્યોત,
હિંડોળાના કીચૂડાટમાં કણસે ઘરના માઢુડાનું મોત;
તળવાયેલાં પગનાં તળિયાં ઉંબરમાં અટવાય.
ગળ્યાં ટેરવાં અને અમારા જીવતર કેરાં ચંદનવન સૂકાયાં,
સાંજ ઢળી ને ગયા રઝળતા તડકા સાથે આરતના પડછાયા;
ધૂળવાયેલી કાયામાંથી વહરાં રણ લહેરાય.
No comments:
Post a Comment