માધવની વેદના........@ 'શ્રાવણી'
રાધાની વેદના તો દુનિયાએ જાણી,પણ માધવની વેદના અજાણી,
હૈયાના ગોખ મહીં સાચવીને રાખી, ને હોઠ પર ક્યારેય ના આણી.
રાધાએ શબ્દોના બાણ ઘણા માર્યા, પણ માધવ ના બોલે કંઈ વાણી,
વાંસળીના સૂરમાં પણ વહેતી ના મુકે એ, માધવ તો મનના બંધાણી.
માધવની નજરોમાં છાનું છાનું જોયું ત્યાં, ઝાંખી એ મુજને દેખાણી,
ઝળું ઝળું સાવ થતી આંખોમાં વાદળ ને, વાદળમાં વેદનાના પાણી.
રાધા રે રાધા આ મૂંગા તે માધવની, વેદના છે તુજ થી અજાણી,
તારી તે પીડાના કોચલામાં તુજને એ, કદીયે ના થોડી સમજાણી ?!
એક વાર માધવના મનને તું વાંચજે, ખૂટશેના આંખોના પાણી,
“શ્રાવણી” તો શ્રાવણના જળમાં જઈ ડૂબી કે, કોણ એને બ્હાર લેશે તાણી?
રાધાની વેદના તો દુનિયાએ જાણી,પણ માધવની વેદના અજાણી,
હૈયાના ગોખ મહીં સાચવીને રાખી, ને હોઠ પર ક્યારેય ના આણી.
રાધાએ શબ્દોના બાણ ઘણા માર્યા, પણ માધવ ના બોલે કંઈ વાણી,
વાંસળીના સૂરમાં પણ વહેતી ના મુકે એ, માધવ તો મનના બંધાણી.
માધવની નજરોમાં છાનું છાનું જોયું ત્યાં, ઝાંખી એ મુજને દેખાણી,
ઝળું ઝળું સાવ થતી આંખોમાં વાદળ ને, વાદળમાં વેદનાના પાણી.
રાધા રે રાધા આ મૂંગા તે માધવની, વેદના છે તુજ થી અજાણી,
તારી તે પીડાના કોચલામાં તુજને એ, કદીયે ના થોડી સમજાણી ?!
એક વાર માધવના મનને તું વાંચજે, ખૂટશેના આંખોના પાણી,
“શ્રાવણી” તો શ્રાવણના જળમાં જઈ ડૂબી કે, કોણ એને બ્હાર લેશે તાણી?
No comments:
Post a Comment